بررسی همبستگی بین بهزیستی روانی و حس انسجام در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی-واحد تهران مرکز

سابقه و هدف: حس انسجام یک جهت گیری شخصی نسبت به زندگی است که کنترل بر استرس را ارزیابی می کند و بهزیستی روانی جزء روان شناختی کیفیت زندگی را تشکیل می دهد. گرچه حس انسجام و بهزیستی روانی می تواند چارچوب مناسبی برای سازش یافتگی داشته باشند اما پژوهشگران تا کنون آنها رابه طور تجربی مورد بررسی قرار نداده اند. بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین حس انسجام و بهزیستی روانی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی–واحد تهران مرکز است. مواد و روشها: 400 نفر از دانشجویان (200 دختر و 200 پسر) با تکمیل نشانگر بهزیستی روانی و پرسشنامه حس انسجام در این پژوهش شرکت کردند. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از شاخصها و روشهای آماری شامل میانگین، فراوانی، درصد، آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 70% واریانس کل مربوط به حس انسجام به وسیله متغیر بهزیستی روانی بیان می شود ( 70%=(r2. ضریب رگرسیون پیش بین نشان می دهد که بهزیستی روانی می تواند واریانس حس انسجام دانشجویان را به طور معنی دار تفسیر کند و ضریب تأثیر بهزیستی روانی (842/0= β) نشان داد که این متغیر با اطمینان 99/0 می تواند تغییرات مربوط به حس انسجام را تعیین کند و همچنین نتایج نشان داد که در کل دانشجویان دختر بهزیستی روانی بالاتری نسبت به دانشجویان پسر دارند درحالی که دانشجویان پسر حس انسجام بالاتری نسبت به دانشجویان دختر دارند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر، نشانگر نقش مهم متغیر بهزیستی روانی در قلمرو حس انسجام است. همچنین توجه بیشتر به بهزیستی روانی که شامل احساس خوشبختی و رضایت از زندگی است و جزء روان شناختی کیفیت زندگی است، حس انسجام بالاتری را در دانشجویان فراهم می کند.